3 Ocak 2008 Perşembe

Çocuklarınız / Halil Cibran

Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil
Onlar kendi yolunu izleyen Hayat'ın oğulları ve kızlarıdır
*
Sizin aracılığınızla geldiler, ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da sizin değiller
*
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil
Çünkü onların da kendi düsünceleri vardır
*
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil
Çünkü ruhları yarındadır
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz
*
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz, ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın
Çünkü hayat geriye dönmez, dünle bir alışverişi yoktur
*
Siz yaysınız, çocuklarınız ise sizden çok öteye atılmış oklar
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür
Ve o yüce gücü ile yayı gererek uzaklara uçmasını sağlar
*
Okçunun önünde kıvançla eğilin
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar
Basını dimdik tutarak geride kalan yayı da sever
*
Halil Cibran


Sevgili Selma, sana uzun süre önce verdiğim sözü ancak yerine getirebiliyor ve Halil Cibran'ın bu şiirini de çok seveceğini tahmin ediyorum.

Bu arada, bugün Ankara gene çok güzel ve "ofisimin penceresinden Ankara"yı da sizlerle paylaşmak istedim :)

8 yorum:

Dengede Reiki dedi ki...

super bir yazi :))

selma dedi ki...

Geç oldu ama güzel oldu Nilambaracım. Eline sağlık. Efla hızla büyürken sık sık tekrar etmem gereken cümleler bunlar bana göre.

Beni unutmamış olmana sevindim. Teşekkür ederim.

Fatih Mika dedi ki...

Sevgili Nilambara,

Siir cok guzel, is yerinin penceresindan gozuken evin catisi da. Ama balkonu sevmedim. Agaclarla uyumsuz buyuk bir bosluk var balkonda.

Nilambara dedi ki...

Selma'cığım seni ve Efla'yı unutmak mümkün mü :))

Fatih, aslında o çok güzel bir bina idi, bahçe içinde 2 katlı eski Ankara evlerinden... birkaçsene öncesine kadar Gürcistan Büyükelçiliğine aitti, şimdi bir restoran var, özellikle yaz akşamları bahçesi ve manzarası harika... ama ne yazık ki, geçen sene o güzel manzarayı (sisten pek belli olmuyor resimde) iç mekana, her iki kata da dahil etmek için böyle anlamsız bir camekan kütlesi ile kapladılar... gene de yazın güzel, ağaçlarla biraz kamufle oluyor ve kuşların şarkıları ile... :)

Brajeshwari dedi ki...

Halil Cibran'ın en sevdigim yazilarindan.
İnsan kendine sık sık hatırlatmalı bu yazıyı...çok derin anlamları var.

teşekkürler Nilambara..

Navanalini D D dedi ki...

Halil Cibran,
Zihnin sınırlarını zorluyor.Bir an cümleler bizi biyerlere getiriyor,
ama nafile yol çok zorlu hedefi görme zamanı değil yol uzun ama okçu olmak hayali mevcut hiçdeğilse

Nilambara dedi ki...

Sevgili Navanalini, birer ok olarak hayli yol aldık, belki sadece yarıladık yolu...
bazılarımız Okçu'nun lütfu ile başını dimdik tutarak geride kalan harika yaylara dönüştü, bazılarımız ise dönüşecek...
bense yeni gelecek okları bekliyorum keyifle, bilginize sevgili yaylar... :))

crispy dedi ki...

Bu yazıyı,kızım okula başladığı
yıl,okulundan yollamışlardı.Her
kelimesine hak verdiğim bir yazı.

Beto