TOFU BİR YAŞINDA

Geçen sene 22 Aralık günüydü.Tofu Ankara ekibi Berrin’in evinde, ziyafet sofrasındaydık. Anlatilacak – paylaşılacak bir dolu şey vardı, zamansızlığımız ve iş hayatımızın temposu tüm bunlara yetmiyordu. İşte o gün bir anda bir blog kurma fikri doğdu.

O gece gerçek olmayacak bir olasılıktan bahsediyorduk belki ama bir gün sonra, yani 23 Aralık 2006’da, Tofu ilk sayfası, Halil Cibran’ın “"haritayi saklayabileceğin en güvenilir yerin yüreğindir."” adlı yazı ile ve yazarlarının bloga giriş onayını bekler halde ortaya çıktı.

Tofu’nun doğuşuyla yemek masasındaki tüm ekip, Tofu’ya tad veren birer baharat gibi yer aldı bu birliktelikte... Heyecan ile hepimiz köşelerimizin isimlerini bulduk.. Sonra blog onayının nasıl becereleceğine dair telefonlar çaldı durdu bir süre...

İlk başlarda Tofu nasıl şekillenecekti bilmiyorduk... Ne yazacağımızı, ya da nereden başlayacağımızı da... Bir süre böyle devam etti..Sonra hepimiz, her yazımızla kendi renklerimizin farkına varmaya başladık..ve farkına vardık başarmanın.... kendimizi başarmanın...

Geçip gidiyordu hayat... Kahve molaları, öğle tatili buluşmaları, telefon kabloları arasında sıkışan sohbetler...Sözler uçuyordu... Sonra hayatın durdurulamaz hızında biz durduk... Biz yaşadığımızın, gördüğümüz manzaraların farkına vardık... Farkına vardıklarımızı pay edebildik... Birbirimizi farkettik sonra...Ve biz, kendi değerlerimizi de farkettik... Büyüdük sonra... Aramıza yeni tatlar katıldı... Daha da lezzetlendik... Yolumuz keyfilendi, renklendi.. Hepimiz bir renk olduk bu gökkuşağında... cümlelerdendi gökkuşağı.... Her yeni yazıda, yürüdüğümüz yolda açan o gökkuşağının altından beraber geçtik... Bazen kuşlar geçti manzaramızdan, bazen piknik sepetimizle mola verdik... Bazen anılarımızı kattık yolumuza... Ve bazen hüzünlerimizi, çoşkumuzu da... Bazen de çocuk olduk... Ve en önemlisi keşifler düzenledik eski masallardaki gibi gökkuşağının başlangıç noktasına... Ruhumuzun derinliklerine, yüreğimizin anlattıklarına ve bizi biz yapanlara...

Bembeyaz sayfaları ayna olarak tuttuk içimize... Kelimelerin kanatlarına bindik sonra.. Yavaşça süzüldük içimizden yazıya düşenlere... Harflerle varettik kendimizi bu geçen bir yıl boyunca... Sorguladık, tarttık, yaşadığımızı tekrar hissettik beraber.. Bazen kelimelerle yeni dünyalar kurduk, bazen yenilendik yazdıklarımızla...En önemlisi paylaşabildik tüm bunları...

Yazmak geçilen yollara ayak izi bırakmak gibidir, aynı yolda yürüyecekler için..

Ne mutlu ki biz bir yıldır beraber yürüyoruz bu gökkuşağının altında...

Mutlu nice yaşlara ve 3 nokta yan yana . . .

Brajeshwari / 23.12.2007

----

Geçen 365 güne, 338 yazı sığdırdık...

Bir yılı –bir yaşı geride bırakırken, sayfalar öncesi yazıları hala ayni keyifle okuyabiliyorum... Bunları hatırlarmısınız?

İşte Tofu'nun güzel renkleri ......

....İnandığım bir şeydir; Biz bir şey öğrenmeye hazırsak o şey bizden önce bizi orada bekliyor olacak.. Navanalini

....Ve ona her gurur duyuyorum ve her seviyorum dediğimde, parlayan bakışlarını ve kocaman gülüşlerini hayattaki her başarısızlığında hatırlasın ve öğrenmenin ne kadar güzel bir süreç olduğunu bilsin istiyorum.. Selma

....Gozlerimi açmamla iki kırmızı kuş aynı anda serenadlarına devam ederek ucup gittiler. Bencede simdi ask zamani.... Gülçin

....kar da sevgi de aynı yerden gelmiyor muydu? penceremden bakınca ince ince mırıldanıyor yine bana…şükrederim ki, kar içimde bir hediye gibi saklanmakta…. Zeynep

....Yarin guzel bir gun olacak biliyorum. Roma’da sagnak yağış bekleniyor diyor televizyon haberleri, ama içimde ısıtmaya hazir bir güneş varken, dışarda ne yağarsa yağsın, onemi yok.. Yarin guzel bir gün olacak.. Biliyorum.. Mehtap

..... Martılara bakarken oysa ki ne kadar mutlu olurum kimse bilmez.... içimdeki özgür ruhu çıkartır adeta martılar o masmavi gökyüzünde uçuşurken... Zihnimde ki tüm düşünceleri dağıtır ve içimi bir çoşku ve bir mutluluk kaplar... Brajabanita

.... Hep insanın keyfini kaçıran şeyler mi musallat olmalı? ''Musallat'' kelimesini olumluda kullamaz mıyız? Bunun bir zamanı var mıdır?Hayatımızda üç gün kalabilen hastalık,bizim için musallat mertebesine yükselemez mi? Gene aynı sebepten, bizi mutlu eden olayların çabuk bittiğini dişündüğümüzden mi anlatırken onları musalatlamayız. Geçen üç yıl mutluluk bana musallat oldu,dün bana bir güzellik musallat oldu........ Betül

.... Biliyor musunuz, eskiden “yıl”ın “sene”den daha uzun bir zaman olduğunu sanırdım… Sonradan öğrendim zamanın aslında bir tür kurgu olduğunu…Subhankari

.... Hazan bülbülünün nağmelerini işittiğimde, hemen iri iki taşı üst üste koyuyor, üzerine oturuyorum. Boylece yaşamımda bir dikili taşım ve bir bahçem olmuş oluyor. Fatih Mika

..... Mutluyum. Sanki surekli altimda guzel bir kano var, dum duz gol uzerinde, onumde etrafimda daglar, agaclar ve sis var, nefes aliyorum ve verirken nefesim buhar gibi cikiyor. Ve sadece hayata olan aşkimi izliyorum.İndrani

... Ve ne mutlu ki, birgün aşk bağırdı “ben buradayım, bırak beni, salıver artık... unut korkularını, ben korurum seni herşeyden, yeter ki güven bana... bırak kendini, salıver artık...Nilambara

.... o sırada aklıma burhan altıntop ve cekedinin kolları geliyor..... gülümsüyorum......birden bende şimşek çaktı......melekler diye seslendim içimden.... Berrin

not: 23.12.2007 Tofu bir yaşına bastı !!! Bu kutlama yeni bir yılı, yeni umutları da beraberinde getiriyor.Tofu'da, birinci yaş günü için yorumlarınızdan çok, yayınlanmak üzere yazılarınızı bekliyor.. Büyümeye dair, yeni umutlara ve paylaşımlara dair, Tofu'nun hayatınızdaki yeri ve size kattıklarına dair, düne dair, bügüne dair, yolculuğumuza dair...

ve bize dair yazmak istediğiniz herşeyi sayfamızda konfeti yapip, çoşkulu bir şölene dönüştürmek istiyoruz.