HEYECANLIYIM

Evet bugün içim içime sığmıyor. Aslında sonuçta Anaokulunda yapılan karma bir anaokulu resim sergisi…

Ama yine de heyecanlıyım…Geçenlerde Paskalya tatilimde nerdeyse tüm gün öğretmenlerle görüşmeye gittiğimde El sanatları öğretmeni bu sergiden bahsetmişti. O zaman çok önem vermemişim demek ki” hafta içi olduğu için açılışa gelmesem izin almak zorundayım daha sonra gezebilirmiyim? Sınıfça mı geziliyor dediğimde”.. Mahmure öğretmen “Bu sergi TED Bilim Kültür Merkezinde olacak ve Can’ın bir sürü resmini sergi için seçtim. 19 Nisan serginin açılışı ve ardından kokteylimiz olacak, davetiyeler size ulaştırılacak ama Can için açılışta olmanızın önemli olacağını düşünüyorum” dedi. Ben de geçen sene okulda yapılan sergi gibi düşünmüştüm…. bu durumda izin almam şart olmuştu. …Böyle bir açılışta olmayı her şartta istiyordum…

Can, kalbinde özel bir yere koyduğu dayısını görünce “dayı, okuldaki sergideki resimlerime bakmaya gelirmisin’” dediğinde… dayısına bakışını görmenizi isterdim. O zaman, Jagad Jivan için o serginin anlamını daha da iyi anladım.

Aklıma geçen sene ki sömestir tatilinde resim yaptıkça odasının dolaplarına resimlerini koyması ve eve gelen herkese gururla odadaki resim sergisini gezdirmesi şerit gibi gözümden geçti…

Hiç bıkıp usanmadan yaptığı resimleri, hepsi öyle güzeller ki… çoğu zaman yatmasına çok az kala başladığı ve bitirmesi için sabırla, merakla, heyecanla beklediğim resimleri…Ben bu hayvanı yapmak istiyorum ama yapamıyorum dediği anlarda krize girdiğinde onu sakinleştirme çabalarım ve onun gözyaşları….Ankara manzarasına karşı o minik yetenekli ellerle yaptığı resimlerin hepsinin bir öyküsü vardır.. Tam oynarken ….legolarıyla, hayvanlarıyla, arabalarıyla ve diğer oyuncaklarıyla birdenbire aklına bir fikir gelip hemen masasına gidip eline kağıt kalemini alıp oyun konusuna göre göl, köprü, yol, ray v.b. şeyleri çizerken ki yaratıcılığını görmek gerekir…Ya da bana veya başka birine birşeyi tam ifade edemediğinde gidip onun resmini yapıp getirmesi görülmeye değerdir…

Kimbilir belki ileride kendi sergilerini de açtığını görebilirim…Ne olur bilemiyorum ama bildiğim birşey var Jagad Jivan Eren Can Hananel benim her zaman küçük ressamım olarak kalacak……ve çizsede çizmesede bana martılara bakarak.. “Anne, merak etme, büyüyünce ben sana hayalindeki martıyı yapacağım” dediği günü hep sevgiyle anımsayacağım…

Yaradana şükürler olsun, hep güzel resim yapanlara hayran olmuşumdur, hep müziğe yeteneği olanlara hayran olmuşumdur, güzel dans edenlere hayran olmuşumdur ve takdir etmişimdir….belki Yaradan bana o yetenekleri vermedi ama bana bu yeteneklerin hepsine sahip olan heran bu yetenekleri, bu yaratıcılığı seyredebileceğim muhteşem bir Tanrı misafiri yolladı. Şükürler olsun.

Yaradandan sadece bir talebim olacak “bu eşsiz emanetine eşimle beraber Onun ışığında rehberlik edebilmek…….”