Bu sabah, duyduğum çağrıya ve uzun zamandır ara verdiğim yazmaya yeniden merhaba,
Başlamak için duyguladıran yorumlara ve sevgili Nilambara nın bu sabah seherinde bana ulaşan davetine teşekkürler.
Başlamak için duyguladıran yorumlara ve sevgili Nilambara nın bu sabah seherinde bana ulaşan davetine teşekkürler.
Zaman Kendi içinde ilerlerken, bizde zamanın içindeydik ve zamanı, zaman yapan hikayelerimizi yarattık.
Durmamıştık aslında.....
Sadece serpiştirildik tohumlar gibi heryere, başkaca deneyimlerin filizleri olduk tekrar tohumlar olmak için...
Asıl olan, bu varlık manzaralarında ne kadar izleyebildik kendimizi, ne kadar anlara girebildik ve zamanın içini görebildik ve anlayabildik mi???? hayatın bizden kendimiz olmak dışında hiç bir şey istemediğini ve bizim ondan kendimiz olmak dışında heeeeer şeyi istediğimizi.
LİLİ MARLEN nin peşinde koştuğu aşkın mutluluğu ile yaşadığı savaş acılarının dualitesinden ne farkı var ki bizim bu gün yaşadıklarımızın. Sadece farklı olan oyuncuların ve sahnenin biraz değişmesi. DEĞİŞMEYE nin ve hatırlatılmak isteneninse sadece bütüne hizmet edebilmenin sonsuz şivası ve bereketi olduğu.
Tüm bunlara rağmen, zamanın bu renklere bürünüşünü kabullenmişliğimiz burada olma sebebimiz. Hepimiz gibi bende dramam daki rolümü oynamakla meşguldüm Tofu dan ayrı kaldığım süre içinde neler oldu derseniz......
Bıraktıklarımız ve kattıklarımız özeti,
Yani anlaşmanın kurallarına uyduk bilmeden yada bildiğimizi bilerek. Dolaştım çoğu zaman, sevdiklerim, alışkanlıklarım bir yanda yollar bir yanda, sırt da çanta, ayakta terlik insanlar tanıyarak öğrenme heyecanıyla, çocukça bir yerlere vardım koku yabancı, yatak yabancı,yemek yabancı ama 3 gün sürdü sonra bende yakıştığımı gördüm oralara, 1-2 kelime öğrendim oralara dair, yanlızlığımın tanımadığımı sandığım yüzlerdeki tebessümlerle dost olduğunu izledim sevinerek, her geçtiğim yerde bırakabildiği mi de en sevdiğim benim sandığım blujini mi. bırakmanın önce sancısını sonra yarattığı özgürlüğü deneyimledim.
Bir de, bir de, Annemi ve Babamı bu hayatlarından uğurladım sonsuz yaşamlarına bana hep öğrettikleri gibi giderken de öğrettiler çok şeyi ve tüm yolculukların aslında sonsuz yolculuk için birer deneme yolculuğu olduğunu. Hep durduk zannetsek de yolda olduğumuzu.
Ailelerimiz küçülürken insanlık ailesine katıldık koşulsuz coşkuyla,çocukça oyundayız sonsuz olasılıklar oyununda.
Derken bu sabah,
LİLİ MARLEN nin beni yeniden yazmaya heveslendiren yorumları ve yazıyı defalarca okudum rengarenk dizilerdi satırlar önümde kirpik de damlalar, bağışlamalar, yüzümde kendi kendine duran bir gülücük, tekrar hatırladığım Zonguldaklı ben, bu eski şarkıya ve aşka olan hisler ve yeniden Tofu Tofu teşekkürler teşekkürler teşekkürler....
