O İNCİLER...

Herşeyi vardı
Yüreğinde...

Zenginliği içindeydi...
Aynaları hep içine dönüktü..

Bilmeceler, içindeydi..
Cevap anahtarları da..

Ona ulaşmak adına
Dağları- tepeleri aşmak gerekmezdi...
Dünyanın bütün çiçeklerinin kokusu yeterdi, gönlünü kazanmak isteyen
en Kazanova’nın bile imdadına..
yeter ki o koku, çiçekler koparılmadan getirilsin isterdi..

Sarı saçlarının- mavi gözleriyle uyumuna
Hep bir inci parıltısı gizlerdi..
Onu hatırladığınız zaman
Aklınıza inciler gelirdi
O inciler
Eşlik ederdi kalbinden gelen parıltısına

Güzel kadındı
Ama güzelliği her kadında görebileceğiniz bir şey değildi..
Estetik değildi sadece
Oran orantı
Albeni yada..

Güzelliği kendine kattıklarıydı..
İçtiği sağlıklı meyve sularında..
Kafiye kafiye okuduğunda
Dinlediği iyi muzik parçalarında
Ve kalbine koyduğu,
Gözlerinde gördüğünüz ışığında saklı..

Yemek yapmayı severdi
Marifetinden mi ya da
Misafir ağırlamayı sevdiğinden mi
Güzeldi o yemekler...
Bu soru sadece tarafından bilinirdi..

Masalar donatır
Tüm misafirperverliği ile
Güleryüzünü takınıp,
Masanın çevresindeki tüm sevdiklerine
Büyülü ortamlar yaratır.
Böylece evinin bereketini binbir kere arttırırdı.
Harika ziyafetler ile misafirleri mutlu eder
Ortama, yemeğin tuzu biberi,
Kahkaha ve çoşkudan çok
en çok sevgisinden katardı.

İçindeki çocuğu hep kendisiyle besler..
Bir çocuğun sevgisini
İçinde yakaladığı yine kendisiyle
Bütünleyebilirdi..
Bu yuzden de çevresindeki çocuklar
ona hep adıyle seslenir,
Abla veya teyze olmaktansa
Onlara yakın bir yürek olmanın bilinciyle
Sevgiyle yetişirdi.

Onun için garip olan
İnsanın insani özelliklerinden uzak düşmesiydi.
Kırmızı saçları olan bir punk’a saygı duyardı
Veya yüzünde binbir makyajıyla-kendini iyi hisseden bir kadına
Ya da sokakta anlamsızca ona gülümseyen bir adama
Onun için normal olanı, kendini ifade edebilen ve bunu özgürce yapabilendi..
Garip olan – kendinden kaçıp
Olmak istediğine bürenen
Büründüğüne uymayan
Yalan söyleyen- çirkin olan
İçindeki öze saygı duymayandı.

Kuşları severdi birde..
Ona romantik şeyler hatırlatırdı..
Harika bir manzara belki..
Belki de şarap eşliğinde güzel bir güneş batışı...
Onları,kendi manzarasında önemli bir parça olduğu için
Sevmezdi sadece..
Canlı oldukları için severdi.
Universite yıllarında, kluplere üye olup
Hepsinin latince, ingilizce isimlerini öğrenip
Kuş gözlemciliği yapmış..
Ve içindeki manzarada kuşları daha anlamdırmıştı
Sadece öğrenmiş olmak için değil
Onlara daha yakın olmak uğruna...

Kaplumbağa Kiraz hanım vardı bir de hayatında
Kış uykusundan mıdır bilinmez
Kiraz hanım yemeden kesilince
Ona zarar gelmesin düşüncesinden
Karışmasın diye diğerleriyle
Bir fırça sürüp kırmızı ojesinden
Yolculadığı pet shop’a..

Sanırım begonville severdi
Ve isterdi ki....
İçi serin evinde, taş verandasında
Yeşille mavinin karıştığı manzarayi seyretmek
şehir hayatından buralara gelmenin
İyi bir karar olduğunu düşünmek..

Kuşlar çıvıldar,
Güneş yaz rüzgarı ile yüzüne ılık ılık çarparken
Çıplak ayaklarıyla yürüdüğü bahçede
İçindeki tüm seslerin yüzüne ve yüreğine
Parıl parıl vurduğunu
Ve pembeli morlu begonvillerini sularken,
Onları ne çok sevdiğini söylemeyi düşlerdi..

Ve en çok istediği şey ..
Bir şiir yazılmasıydı kendine..
Güzel saçlarını anlatmasındı şiir..
Ya da derin mavi gözlerini..
Dudağının kenarındaki kendine has gülümsemesini yada..
Onu anlatsın isterdi..
Ona ait olsun o şiir..
Şiir olsun ama onun olsun..

Sonra Burcu
Sırf seviyor diye
Bir şiir yazmaya başladı Berrin’e...

O harika bir kadındı..
Ve Herşeyi vardı
yüreğinde...
Zenginliği içinde...

Sarı saçlarının- mavi gözleriyle uyumuna
Hep bir inci parıltısı gizlerdi..
Onu hatırladığınız zaman
Aklınıza inciler gelirdi
Ve o inciler
Eşlik ederdi kalbinden gelen
Sıcacık parıltısına....