10 Nisan 2007 Salı

SİTEM NASIL EDİLİR



Yıllardır sitem ediyoruz.. Annemize-babamiza –sevdiklerimize... Niye? İstediklerimiz olsun diye...Gönülden istediğimizden belki... Belki de gerçekten istediğimiz şeyin nasıl gerçekleştirilmesini istemeyi bilemediğimiz için... Şimdi büyüdük.. Yol yöntem biliyoruz.. Kelimelerin gücüne inanıyoruz ama çaresiz kalınca sitem etmeye başlıyoruz..

Küçük çocukları oyuncak dükkanına sokan anne ve babanın,
hayır çocuumm bunu alamayız” demesiyle, tüm dükkanı feryat figan ağlama ve bağrışların aldığı bir sitemden bahsetmiyorum. O ancak, hayal dünyasına girmiş bir çocuğun, herşeyi istemesinden dolayı çaresiz kalışı... Bir çocuğu hiçbirşey almayacağını bile bile, peluş oyuncaklar, arabalar, minik aletlerle dolu bir mekana sokup- “birşey alıp çıkacağız” diyerek acı çektirmenin diğer bir yolu..

Hepimizin en kısa yoldan başvurduğu birşey sitem...Ama eğer çaba harcanmış- güzelce hisler paylaşılmış- karşı tarafın sizi anlaması için en hoş, nadide sözler kullanılmış ve sonuç gerçekten görülmeye değer olmamışsa, sitem çoğunlukla başvurduğumuz son nokta...Başka yol bulamama hali de denebilir buna..

Ben olabildiğince sitem etmemeye çalışırım... Ya da sitem edebileceğim noktaya varana kadar elimden geleni yapmak için uğraşırım... Mutlaka çözümler vardır ve tükenmemiştir..Ya da göremediğim bir yol vardır da, onu arıyorumdur... Fakat her insan gibi benim de tükendiğim ve yardım istediğim olur.. Bu yardımı gidip başkalarından bulmaktansa, sitem edeceğim insan ile konuşarak ve tüm iyi niyetimle ne yapmam gerektiğini beraber karar verme yoluna giderim.. Nedenini unutabileceğiniz soğuk savaş yerine- paylaşıyorum ve yardım et konuşması daha insancıl gelir bana...Çünkü siz iyi niyetli iseniz, karşınızdaki de bunu hisseder...Ve Suçlamadan ziyade –ortak paydada hatalarımızı anlamaya ve beraber birbirimize yardım etmeyi seçtiğimi de belirtirim.. Benim duruşum bunu gerektirir çünkü.. Durduğum nokta sevgimden ve daha iyisi olmasını istediğimden-beraber çözüm üretme isteğimden kaynaklanır, dediğimi yaptıracağım-yapmazsa kesip atacağımdan çok...

Hayata sitem etmek ise çok farklı bir konudur...Trafiğe, işe, güce, kadersizliğe sitem etmenin hayatın mucizesine inanmamaktan kaynaklandığını düşünürüm.. Neye konsantre olursam, onu daha çok görmeye başlayacağımı bilirim..Hayat güzeldir, hoşuma gitmeyen birçok şey olabilir. Ama bunları değiştirme gücü insanın önce kendisinden başlar...

Fakat karşınızdaki hayat değil, insanlar olursa bu çok farklı olabilir.. İnsanlar birbirlerini kendi çıkarları için değiştirebilir demişti Annem...Ben, bundan çok daha farklı birşeyden bahsediyorum aslında..Tamamen herşeyin daha iyi olması adına- iki tarafında hislerini anlamak ve anladığın ölçüde saygı göstermek adına yapılan konuşmalara gelmek istiyorum...Kim bu konuşmalarda sitemkar ise, aslında özünde size olan sevgisi ve iyi niyeti olduğuna inandiginiz konuşmalara...

Bugün sitem ediyorum izninizle...Özünde, nedenleri anlamaya çalışmam ve sevgi yatıyor unutmayın...Ve benim- bizim yaptiğimız/ yapamadığımız ne var sorusuna yanıt arayışım... Ve herşey daha güzel olsun- daha çok paylaşalım- paylaştıkça kattıkça güzelleşelim isteğim...Bugün izninizle sitem ediyorum...

Sitemim size... Şimdiye kadar ki tüm anlayışıma rağmen size...

Hayatlarımız ve koşturmacamız içine dalmişken yine de anlayış gösteriyorum.. Fakat, bu kadar güzel paylaşım içindeyken- ben rüyalarımı bile yazayım tofu’ya diye düşünürken- niye çoğumuz süreklendiğimiz gündelik koşuşturmaları bahane eder olduk...Kelimeler ile arası iyi olmak değil, paylaşmak adına tüm sitemim....Bugün ne hissettiğinizden tutun da, yaşadığınız komik bir güne- aklınıza gelen bir hikayeye kadar...çok şey varken paylaşacak.... Commentlerden tutun, yazılara kadar durdugumuzun sizde farkında misiniz... Zorla hiçbirşey isteyemem sizden, haddim değil....Nedenlerini anlayamadığımdan soruyorum...Ne zor, ne durduruyor sizi, etrafta yazacak kalem mi yok, elektrikler mi kesildi yoksa....? Ben gerçekten üzüldüğüm ve ne yapmamız gerektiğini beraber bulalım diye bu yazıyı yazıyorum... Heyecanı biten şey, ruhsuzlaşmasın diye..Yeniden ortak ruh katalım diye..Yeniden heyecanlanalım diye..Çok şey mi istiyorum... Yoksa çok mu bireysel düşünüyorum...

Her sitem, bir yardım çığlığıdır aslında..
O yardım bazen birazcık çabaya bakar....
Dediğim gerçekten sadece biraz çaba..
Bugün izninizle size sitem ediyorum en nazekatlisinden..
umarım sitemimin içinde, sevgiye dair parçaları da bulursunuz...

3 yorum:

Nilambara dedi ki...

bir sitem ancak bu kadar sevgi dolu yapılır...
"körler sağırlar birbirini ağırlar" misali de olsa yürekten katılıyorum sitemine ve ben de anlamak istiyorum, neyi paylaşmayı unuttuk da heyecanımızı kaybettik, durduk...?

berrin dedi ki...

çok haklısın burcucugum
kendi adıma yarından sonra ilahi komedya - yemek tarifleri - alis harikalar diyarı yazılarına devam edeceğim...
sadece benim için önemli olan insanlara ve onların yaptıklarına/yapmadıklarına sitem edebiliyorum...yani birilerine - birşeylere sitem ediyorsam ....gerçekten önemsediğim bir durum vardır ....birde pes etme noktam vardır...pes etme noktasının diğer ismide/ hayatımdam çıkarma zamanı geldi noktası ki o noktaya geldiğimde sitem falan etmem artık...arkadaşlar sitem önemli bir uyarıdır

Subhankari dedi ki...

evet, sitem önemli bir uyarıdır. ve de "her sitem bir yardım çağrısıdır aslında" cümlesi de meditasyon derslerinde beni en çok etkileyen ve kendime sıkça hatırlatmaya çalıştığım, çok da sevdiğim bir cümle...

haklısın burcu...siteminde sonuna kadar haklısın... hayatın içinde yürürken, "yaa arayamadım çok koşturuyorum falan" gibi cümlelere fazla iltifat etmem aslında, bilirim ki kısacık bir paylaşım anı yaratmak her zaman mümkündür, onca doluluğun arasında bile... bir mesaj, bir gülücük, kısa bile olsa bir telefon yeter çoğu zaman... ya da bi comment di mi? :)

kendi adıma sitemini sevgiyle kabul ediyorum... ve titreyip kendime geleceğime söz veriyorum... anlatmakta ve yazmakta zorlandığım için kolayına kaçıyorum aslında... çok yoğunum mazeretini daha fazla kullanmayacağım... SÖZZZ...