22 Nisan 2008 Salı

merhaba

Sessiz bir
gecede
sadece
sen
yorgunum çok
ve sadece sen
gözlerindeki ışıltıyı gördüm
sana saygı duydum
sevgiyle
önünde eğildim
iki büklüm
iki
büket çiçek olduk
sana saygı duydum
ve bunun için
kendime
kendi çocuğuma
kadınıma
saygı duydum
kadınlara saygı duydum
anneme
gözlerideki ışığı hiç kaybetme
ney ve ben
sana saygı duydum
boşversek de gelmişi
geçmişi
bakışındaki hüzmeye saygı duydum
bakışından süzülen
aşka aşık oldum
rüzgarda salınan otlar
ve saçındaki rüzgara saygı duydum
ve derinlerde
nefessizce
nefessizce
sessiz
yokoldum

o.

5 yorum:

berrin dedi ki...

fotoğraf irem durdağ ın

Nilambara dedi ki...

şiir de fotoğraf ta harika...
Sevgili Ozan'ın yüreğine ve Sevgili İrem'in ellerine sağlık...

Brajeshwari dedi ki...

Şiir kime ithaf edilerek yazıldıysa, eminim çok mutlu olmuştur.

Özellikle sevgiden çok, saygı duyulabilmesi gerçekten ulvi birşey...

kutlarım Ozan.
Ellerine- yüreğine sağlık..

7zeytin dedi ki...

Evet sevgiden önce saygıyı bana öğreten birine yazdım bu şiiri.
Ama gerçekten zor bi durum bu. Yıllarımı aldı, özellikle erkek olarak ve alışkanlıkları, adetleri, inanışları kırarak...Ne mutlu bana
nefessizce ve sessizce, işte bu yüzden dalgıç oldum:)))
o.

benin dedi ki...

doyamadim okumaya ictenligine, sadeligine, yuregine
sevgilerimle..