hayattaki aşklar

Dun raki sofrasina oturdum ve cici bir arkadasimla Hindistan, hayat, onun esi, tatli erkek cocugu, ve eski asklardan soz ettik. Babasi ona bir zamanlar erkek arkadasi onu uzdugu zaman bunu demis “eger sen boyle uzuleceksen senin erkek arkadaslarin ve flortlerin olmasini istemiyorum ve izin vermem. Eger erkek arkadas istiyorsan ayrildigin zamanda aglamayacaksin. Baskalari olacak ve devam edeceksin.”

Cok sevdim bu lafi. “Aşk’a inaniyormusun” diye soranlar oluyor ki bu cok arabesk geliyor. Ne demek ya? Aşk var, sevgi var, saygi var. Bu bir transformasyon. Nasil her sey degisirse aşk’ta degisecek, ama nasil degistigi senin elinde. Eger asik oldugun biriyle olmadi da, arkadaslik olabildiyse harika diyorum. Bunu becerebilmek bir sanat bence. Egolari bir kenara birakip iliski icin ne en iyi ise onu yapmak buradaki hedef oluyor. Eger karsi taraf arkadas olamiyorsa o zaman ne yapmali kendime sorarim ki soruyorum… birakirsin. Ego konusu olmadan sessizce bir kararla yoluna devam edersin, ogrettiklerini ve hayatima neler kattigini kendime hatirlatip onume bakarim (arkaya bakmiyordum zaten de iste An’da yasamaya geri donuyor bu muhabbet).

Hindistan’da onemli kararlar adlim. Tabii bu Hindistan oldugu icin degil, zamani gelmisti ve firsati degerlendirmeden donmek sacmalik olurdu. Yoga egitimenlik icin gitmem hayatimin yonunu degistirmekle de alakaliydi. Hayatimin yonu degistikce, baksa seyler de degisecek tabii, sevdigin insanlar senden kopacak belki ya da uzaklasacak, yenileri yolda tanisacaksin, suprizler alistigin cinsten olmayabilir, konusmalar, ortamlar, telefonun calma sesi bile degisik gelebilir. Yeni bir perspektife uyum saglamak boyle bir durum yaratiyor galiba…

Ben bu halimle her bir duruma “aşik” olabilirim. Yani burada Rumi tarz’da bisi demeye calismiyorum valla. Hersey degisiyor, hersey bir hizli sekilde ilerliyor. Kendime dun fisildadim “hiz var sakin yavaslama, nefesini bilincli ayarla, adimlarini izle”. Raki icerken ve gecen hafta sonu sarap ictim, Allah Allah iyiyim ya dedim kendime. 7 hafta icmeyip valla iyisin, kundali’nin mi uyandi acabaaaa diye kendimle ugrastim. Hahahah iste durum boyle. Mutluyum. Sanki surekli altimda guzel bir kano var, dum duz gol uzerinde, onumde etrafimda daglar, agaclar ve sis var, nefes aliyorum ve verirken nefesim buhar gibi cikiyor. Ve sadece hayata olan aşkimi izliyorum.