YAZ GELMİŞ...

Yaz gelmiş… Evet, evet yeni fark ettim… Sınavlar, ödevler ve diğer gerilimler bitince, hastane işleri ertelenince… Kısaca, kafamı kaldırıp etrafa bakmaya başlayabilince… Baktım ki yaz gelmiş… Sıcak… Güneş…

Çocukken yazlar ne kadar uzun gelirdi… Uzun, sıcak ve güneşli günler… Hiç bitmeyecekmiş gibi gelen yaz tatilleri… Üç koca ay… Zaman kısaldı galiba gerçekten, şimdi her şey daha çabuk olup bitiyor sanki… Biliyor musunuz, eskiden “yıl”ın “sene”den daha uzun bir zaman olduğunu sanırdım… Sonradan öğrendim zamanın aslında bir tür kurgu olduğunu…

Evet, yaz gelmiş… İçimde kocaman bir şehirden kaçma isteği var… Biraz da bundan anladım, yaz gelmiş…

Çöle gitmek istiyorum ben… Çöle… O sonsuzluk gibi olduğunu sandığım kum tanecikleri ve güneşin arkadaşlığını görmek istiyorum… Orada zamanın duracağını sanıyorum bir de… Sözcüklere gerek kalmayacağını… Bir kum tanesi olmak istiyorum o sonsuzlukta… Sonra bir rüzgar çıksın istiyorum, savursun kum taneciklerini, hiç biri aynı yerde kalamasın… Serap göreyim sonra… Sonra bunun serap olduğunu anlayayım… Küçük Prens’le karşılaşayım, ona “gül”ünün nasıl olduğunu sorayım istiyorum…

Evet, yaz gelmiş ve ben çöle gitmek istiyorum…