mektuplaşmak

gecen hafta sonu selcuk'a annem'e gittigimde abim de amerika'dan gelmişti ve ailecek zaman gecirdik. bana fazla geldi ama neyse abim 9 sene sonra türkiye'ye gelmis, teyzem, dayimlar, annem hep beraber surekli yedik, içtik, denizde, pazar ortasinda, annemin bahcesinde, efes'te, dutlu yolda... güzel gecti. kisa olmasi da güzel biraktigi anilar keskin. pamucak'ta beraber deniz kenarinda çayimizi yudumlarken herkes kuzenlerden bahsederken (bu tamamen farkli bir hikaye olacak tofu'da) benim aklim yazilan mektuplara gitti. teyzem abim'e annemin teyzem'e yazdigi mektuplari verecekmis. annemin tüm anilari- ankara'da arkeolog zamanlari, babamla tanişmasi, pakistandaki hayati, dogumlar ve yeni arkadas cevresi... ben de düşündüm harika bir hediye. abim ondan bir şiir kitabi çikarir.

annem gibi mektup yazmayi ben de severim. hatta komik bir sekilde teknoloji'ye artik ne kadar tepki gosterse bile yeni zelanda'ya gitmeden once annem pakistan'dan bana mektubunu fakslamisti. cok duygulanmistim. pakistan'dan mektup yollandigi zaman gidecegi yere varamayabilir... ama yazilan mektuplar pakistandaki adrese gider. ne komik.

benim kendisine yazdigim mektuplari sakliyor ve icine koydugum resimleri de scrapbook yapti. ben o resimleri ve yazdiklarimi unutmusum ama annem okudugu kitabi nasil unutmazsa mektuplari da unutmuyor. ne hos.

simdi de mektup yazmayi cok seviyorum. hatta hava yaratirim. o aksam şarap acarim, nostaljik muzik koyarim ve yazacagim kisilerinin zaten listesini yapmisim, bir kac saat mektup yazarim. mektubu renkli kalemlerle süslerim, resimlerden collagelar yapip yapistiririm, zarfini da süslerim. bu kücüklüğümden beri varmiş ki farkinda değildim. taa ilk okulda kuzenlerime yazdigim mektuplar civil civil.

iste bu hafta sonu mektup yazmak icin ideal diyorum. ankaradayim, haziran'in getirecegi arkadas trafiginden once dinlenme hafta sonu kendim icin ilan etmis durumdayim. herkese guzel bir hafta sonu diliyorum tofugrup arkadaslaaar!