18 Nisan 2008 Cuma

istanbuldaki kedi kopekler


gercekten balik, kus, kamplumbaga sevenlerden biriyim. yani kedi ve kopek gecmisim hemen hemen hic yok. arkadaslarimin hep olurdu ve onlarinkine bakardim. bu bakma olayi devam ediyor diyebilirim. arti crystallarin kedilerine baglandim zannedersem. bir haftadan fazla gormezsem ozluyorum filan. evlerine gittigimde daha samimiyiz ve artik odanin kapisini acmaya calismiyorlar. boyle bi sozlesme imzaladik "artik misafir degil, rahat birak ve bizde rahatiz" diyorlar gibi. crystallar bi cok istanbullu gibi sokak kediler ve kopeklere bakan insan gordum. duygulandim. istiklal'de 3 tane kopek hamile ve giyim magazalarin onunde yatiyorlar. gelen gecenlere dahi bakmiyorlar. o kadar yorgunlar ki. sabahlari atolye'ye giderken dukkan sahipleri onlara yemek verdigini gordum. pera palas etrafinda kopekler bakiliyor. yenikoy'de kedi cogunlukta ve her sokagin ya cocugu yemek veriyor ya da crystal. yemekler atilmiyor, sokak kedi kopek yemegine donusturuluyor. trafikte de yesil yaya isikta insanlarla birlikte kopekler geciyor. besiktas'ta gordum. sasirdim mi? yoo. sevindim ama birazda uzuldum. onlar bizim kurallara uymaya calisyorlar ama mutlular mi? neysee cok felsefi olmayim. istanbulun guzelligini anlamaya calismaya devam ediyorum.
hepinizi ozlediiiim. super gordum hepinizi. bahar geldi. laleler ortada her yerde...gelin bi ziyarete.

2 yorum:

Nilambara dedi ki...

Sevgili İndrani, sen de gelsen keşke birgün ziyaretimize, özlem gidersek :)

Ne acı değil mi, sadece kendi doğamızdan uzaklaşmadık büyük şehirlerde, kedi köpekleri bile doğalarından uzaklaştırıp robotlaştırdık...

Brajeshwari dedi ki...

Bencede onlar kendilerine "mutlumuyum" diye sormuyordur..Geldikleri hayatı her koşulda yaşamaya çalışıyorlar.. Bence bu bir yetenek..Sormadan-sorgusuzca yaşıyorlar işte..her ne kadar doğalarından koparmış olsakta onları, mutlaka onlara bakıp öğreneceğimiz şeylerde vardır.Hepsinin şansı bol olsun.