yagmurlu istanbul

kitapcidaydim, deli bir yagmur basladi. sabah crystal uyarmisti, semsiyeni al demisti. biraz daha takildim kitapcida, nasil muhtesem kitaplar var anlatamam. mimarlik bolum'de dunyadaki agac evlerin resmlerini cekmisler. muhtesem tasarimlar! yarim saat o evlerin icindeki yasami hayal kurdum. yagmur yavaslamisti. ciktim. istiklal caddesi bosalmisti. tramvay gol gibi bir suyun icinden gecti ve bir turist onun resmini cekti. o anda ben de aklimda cektim. simdi de bakabiliyorum.

meydana yurumem uzun surdu ama hic acele etmedim. o insan trafigi azalmisti, kaldirim taslari kalkmiyordu ve pantolon pacalarim camur icinde degildi. keyifli bir yuruyustu. oratada olmayan ve birden cikan semsiye saticilar islana islana satis yapmaya calisyorlardi. komik. otobuse rahatca bindim ve insanlarin yuzlerindeki ifadeleri izlemeye basladim. yolum uzundu. 1 saat izledim ve yagmurun o kadar farkli bir sey oldugunu anladim. hani olur ya insanlar bir olay olunca sen nerdeydin o gun sorarlar ya, ben pek hatirlayamam. ama yagmurlu gunleri hatirlarim. ankara'da yagmurdan cok keyif alamiyordun. icerdeyken seyretmek guzeldi. yurudugumde her tarafim camur oluyordu. bir seferinde islanmak icin yagmurlu havada arkadasla yuruyuse cikmistik, ha o zaman cok keyif almistim. karachi'de yagmur cok rahatlaticiydi. sicaklardan sonra oooff nasil serinlerdi birden... selcuk'ta yagmur toprak kokusunu getirirdi. florida'da yagmur cizgi gibiydi yani bir cizgiden sonra adim attigin zaman o tarafta yagmur olmazdi, yukari baktigin zaman gokyuzunde sadece bir bulut var ve o kadar. sadece ordan yagiyor, baska bir yerde bir hareket yok. haa hindistan'daki yagmuru zaten hic bir zaman unutmayacagim. 24 saat yagdi, tum hafta ayni derecede.

istanbul'da yagmur cok farkli. bogaz'a yagdigini izlemek, bir serinlik ve tazelik, sokak isiklarin yollara yansimasi ve bunu izleyerek yuruyus yapmak. belki paris'te de boyle olur. venedik yagmuru boyle degildi mesela. istanbul yagmuru gercekten farkliymis.