27 Aralık 2007 Perşembe

?'?*%&!!!!{??`}!!?

halbuki
uykuya dalmadan
dua etmiştim
beni - sevdiklerimi - herkesi
koru demiştim...
rüyamı görüyorum
yoksa gerçekten
evdeki herşey sallanıyor mu
ne olduğunu
tamda
algılayamadan
alt kattaki komşuların
çocuklarıyla
merdivenlerden indiklerini duydum
pencereden dışarı baktığımda
giriş katta oturan
yakışıklı çocuk
arabasını
kapalı garajdan çıkarmış
kapının önüne park ediyordu
tabii
nede olsa
mal canın yongasıdır
diye düşündüm biran
telefon çaldı
özge
biz dışarı çıkıyoruz
hadi evde durma dedi
gecenin bu saatinde
bu soğukta
nereye
gidilirki ...
haberleri
seyretmeliyim dedim
merak ettim
merkez üssü neresi diye
istanbul a hazırlıklıyım
ankara da deprem
olacak diye
ruhen kendimi
hazır hissetmiyorum
ve
ne yapmam gerektiğini
bilmeme rağmen
yani
koşarak mutfağa gidip
dizlerimi karnıma çekip
buzdolabının önüne oturmam
gerekiyor
istanbul depreminden
yaşam üçgeni durumu
ben
öylece donmuş gibi
kalakalıyorum
sonrası da var
deprem sonrası durum
için
kendimi kullanma kılavuzuna
ihtiyacım var
garip bir
boşluk hissi yaşıyorum
beş on dakika falan sürüyor
ciddi bir depremde
beş on dakika önemli zaman
her seferinde
şimdi
bir bardak su içmeliyim diyerek
kendime geliyorum...
neyse
televizyonu açtım
son dakika ....
merkez üssü
bala(birinci a nın şapkası var)
büyüklüğü 5.5
kandillinin artçılarla/öncü
karışıklığı yaşadığını
düşünüyorum
ana deprem büyüklüğünde
artçı olur mu
uyarın bari
ciddi artçılar olabilir diye
türk medyası
sizi de kutluyorum
depremden beş dakika sonra
ankara valisi
bala daki bir köyün muhtarı
afet işleri müdürü
ve
on yıldır birtürlü doçent olamayan
deprem uzmanı
yar.doc.dr. oğuz gündoğduyla
arka arkaya
canlı
telefon bağlantısı kurarak
hızınızla
beni gerçekten şaşırttınız
gerçi
yetkililer
uykululardı
ne dedikleri
tam anlaşılmıyordu

5 yorum:

Nilambara dedi ki...

Berrin'ciğim, hepimize geçmiş olsun ve umarım son olsun, daha büyüğü olmasın...
tam uykuya dalmaktayken, kaygan zeminde 9.katın beşik gibi sallanması sırasında benim tek yapabildiğim ise yatağımda cenin pozisyonunu alıp yorganın altına sinmek, elimdeki malahiti gittikçe güçlenen şiddette sıkmaktan avcumu delen tırnak izleri ile sadece HK - HK - HK...... diye aralıksız tekrarlamak... sonrası tv karşısında 1 saat çakılıp kalmak ve Allaha emanet deyip derin bir uykuya dalmak.... :)

Hepimize geçmiş olsun, devamı olmasın....

crispy dedi ki...

Hayatın süprizleri hiçbitmiyor,
biz istanbul'da beklerken,Ankara'dan deprem haberi
geldi....
Ben sallanmayı severim,ama yer salınınca olay korkunçlaşıyor.
Büyük depremden sonra balkondan,
korkudan dışarı kaçanları seyretmiştik.Gerçeği beynim idrak
edince normal hayata dönmem bir yılı geçmişti.Her gece sallandığımı
sanarak uyandım.Bir daha yaşamamak
için Konya'da yaşaya bilirim.

Betül

Brajeshwari dedi ki...

Berrincim
hepimiz sallandik..Beni gece uykuda buldu bu artçı öncü..Ne güzel bir rüya dedim..tam istedigim gibi..Son anda deprem olduğunu anladım..Hayli sallandik 15.katta..İlginç olan ilk depremde "babaa" diye bagirdigim ve annemlerin yatak odasina gitmeye çalistigimdi..Bu sefer "Güçlüü" diye bağirmişim...

ben depremlerden çok korkuyorum..En büyük depremde 2 hafta deprem bölgesinde görevliydim.Gördüğüm manzaralar, o insanlar beni hala etkiler..

Sağlam kalalım dilerim..

berrin dedi ki...

inşallah bir daha olmaz.... depremlerden bende korkuyorum...yapabileceğim hiçbir şeyin olmadığını hissediyorum / okadar
çaresiz bir durum ki...

Mehtap Pasin Gualano dedi ki...

Hepinize gecmis olsun..