ERMİŞLER DİYARI

Şimdi Hindistan enerjisi bizi Rishikesh e getirdi ermişlerin diyarına. Rishikesh hemen kucaklıyıveriyor bizleri. Kutsal Ganganın doğduğu yere sadece 60 km mesafede olmak o muhteşem enerjiyi hissettiriyor tüm hücrelerinizde.Ve işte aradığım yer burası diyorsun kendine kendine.

*
Gelirgelmez atıveriyorum kendimi sevgilinin kucağına.. Kutsal su Tanrı Shivanın saçları çok soğuk ama içinden çıkmak istemiyorsunuz nedense.. Ganga Ana yaratan besleyen büyüten yıkayan HARİ GANGA... 1968 ler Dünya değişim programlarının önemli tarihlerinden biri bu zaman diliminde Öncü bilinçler bir koldan siyasi ve politik hareketle sokaklarda özgürlük sloganlarını hep bir ağızdan söyliyerek deneyimlerken, bu enerjinin diğer öncüleri de hippilik ve meditasyonla bu mücadeleyi başkaca bir yolla, gerçek özgürlüğü, ruhun özgürlüğünü deneyimliyorlardı ve Rishikesh, kutsal ganga bu arımanın merkezi olmuştu. O zamanlarda Risihkesh'den doğan ve dünyaya yayılan 2 şarkı vardı. Beatles in söylediği ''Happy Rishikesh song" ve "The İnnerLight'' Beatles topluluğu 1960 lar da keşfetmişdi Rishikesh'i, bir anlamda ruhsallığı...

*
İlk günümüzün akşamında kaldığımız mekanın yoga derslerine katılıyoruz biraz yorgunum ama yoga beni kendime getiriyor. Her yıl şubat ayında Uluslararası Yoga Festivali Rishikesh de yapılıyormuş.Bu yüzden buralı bir hocayla yoga yapmak ayrı bir sevinç benim için. Akşam Ganga Kutsama Aartisine katılıyoruz ve kendimi bu muhteşem enerjide kaybediyorum.Tanrının Şarkılarına, Ganganın büyük bir enstüriman gibi eşlik etmesine şahit olmak, kelimelerin kifayetsiz kaldığı anı şimdi kelimelerde yaşatmak benim için ne kadar mümkün bunu sizlerden duymak isterim doğrusu. İlk gecenin sonunda sabah artisinin davetkar sesiyle uyanıyorum.Sabahın karanlığı devam ediyor ama bu kutsal diyarın insanlarının içsel ışıkları çoktan yanmış bile..Hemen giyinip kendimi otelden dışarı atıyorum. Artinin sesi şimdi daha yakın ama nereden geldiğini bulmam lazım..Dar ve karanlık sokak da sadece bir inek ve yavrusu var onlara sormak geliyor içimden masalsı bir düşünceyle... Sonra biraz korkuyorum karanlıktan, ama artinin dayanılmaz melodisi bana bir pusula gibi yön gösteriyor ve aşramı buluyorum...İçerisi insanlarla dolu ve bir didibana eliyle evrensel bir dille gel diyor ve ben, ne büyük bir sevgi kim olduğum hiç önemsemedi diye düşünüyorum. Korkunun ve yargının bizi ne kadar gerçeklerden uzaklaştırdığını öğrenmelerime katıyorum..
*

Bu yaşlı didiciğin yanına küçük bir çocuk gibi sokuluyorum. Huşu içinde geçen 1 saat den sonra herkes dualarla ganja doğru yürüyor, tabii bende. Günün ilk ışıkları ancak arkamızdaki himalayalar dan süzülmeye başlıyor ve ben o insanlardan biriyim.. çok mutluyum mantralarla şükürlerle ganganın kıyısınadayız ve herkes gibi bende sulara bırakıyorum kendimi.. O anda bütünü görüyorum kadın yok erkek yok dil yok din yok ülke yok ailem yok tam bir evrensellik, mutluluk ve sevinç içindeyim. Bu coşkunun aynı anda yaşanmasının hazzının, ruhsallık ve gerçeğin ta kendisi olduğunu öğreniyorum Hindistan okulunda..

*
Aynı günün öğleden sonrası ganganın iki kıyısını birleştiren( RamJhoola ve Laxman Jhula) asma köprü mimarisiyle yapılmış ve bu coğrafyaya bu kadar yakışan köprülerden geçerek ganga kenarında bir trekking yapıyoruz parkur bitince yine kendimi kutsal suda buluveriyorum yorgunluğumu alıveriyor.

*

Hemen beni kucaklamasına şükrederek en kısa sürede tekrar dönmek üzere Ganga Anayla vedalaşıyorum Ve Rishikesh den ayrılırken konuşmamanın gizemini ve şimdi nereye doğru gittiğimi bilmeden gitmenin, öğrenmenin merak etmek değil, kendini akışa bırakabilmek olduğunu deneyimlerken hindistan okulunun öğrencisi olduğum için sadece seviniyorum..

**

*
Navanalini