Mehtap'tan

Mehtap, Tofu adresine Betül'ün kitap okumak ile ilgili yazısı üstüne bir mail atmış. Benim bu maili Belki Betül'e ulaştırmam gerekiyor ama ben Tofu'da değerlendirmeyi daha uygun gördüm .Umarım çok özel değildir mail.

Hepinize merhaba,

Aslinda Betul’un eskisi kadar kitap okuyamadigini anlatan yazisina bir cevap ama, aradan biraz zaman gectigi icin belki gozunden kacar diye dogrudan e-mailinize yaziyorum.

Hicbirimiz hicbirseyi eskisi kadar yapamiyoruz. Cunku yapabilecegimiz ve yapmayi istedigimiz cok sey var. Binlerce kitap basiliyor, cok dil biliyoruz, hepsini okumak, hepsini anlamak ve aklimizda tutmak arzusundayiz. Bir Dinazorun Anilari kitabinda Mina Urgan yaslilik yillarini eski kitaplarini yeniden okumaya ayirdigini soyluyordu. Ben de hem yeni cikanlari okumak, hem eskileri tekrar gozden gecirmek arzusu ile yaniyorum. Listeler uzadikca uzuyor ve ruhumu agirlastiriyor bazen.

Sen nasil bir cozum gelistirirsin bilmiyorum ama, ben STOP dedim, yaklasik 1 yil once. Bu artik hicbirsey yapmiyacagim anlaminda degil, bu artik ben hayatin pesinden kosmayacagim, o bana sunacak simdilik anlaminda. Cunku zaman yok. Cunku gunler cok hizli geciyor. Cunku isten Federico’nun okuluna, oradan yuzme havuzuna, sonra bir sergiye, sonra yemege filan kosarken mevsimlere vitrinlerden bakiyor oluyor insan.

Ben STOP dedim. Sabah binlerce yillik duvarlarin, su arklarinin arasindan gecerek isime gidiyorum, bazen durup, ne guzel bir sehirde yasiyorum da etrafima bakacak vaktim yok diyorum.

Cok sey var yapacak. Federico ile birlikte, onsuz, isle ilgili, evle ilgili. Televizyonda yuzlerce kanal, yepyeni filmler, yeni acilan sinemalar, internet, bloglar, alisveris merkezleri, spor salonlari, dogum gunleri, arkadas davetleri.. Yuzlerce binlerce yapilacak sey,

Yarin Albrecht Durer sergisine gidecegim. Cok sevdigim bir gravur sanatcisi arkadasim bana rehberlik edecek. İnternetten bir bakayim dedim, yuzlerce sayfa cikti dogal olarak, okunacak. Yapamam.. Gercekten yapamam.. Ben STOP dedim. O ne anlatirsa onu dinleyecegim ve yetinecegim.

Ben STOP dedim. Sarap tatma kursu almak istemiyorum. Sarabi cok sevsem de, sarap uretilen bir ulkede herkes secimini cok bilincli yapsa da, ben ogrenmeyecegim. Ben saraplarin tadini, onlari ictigim anlarla ilgili degerlendiriyorum. Calistigim hastaneye kabul edildigimde hocamla yemege gittik kutlamak icin. Bademin tadini hisset bu sarapta demisti. Gercekten badem ve seftali kokusu vardi ictigim sarapta. Aynisini tekrar icsem de ayni tadi alamam. O tad, o ozel gune ozeldi.

Yani Betul’cugum.. Bazen hani yuzerken yaptigimiz gibi, sirt ustu birakmak gerekiyor kendimizi. Biraz secmek, cok istedigimiz seyler arasinda en istedigimizi yapmak, zamanimizin hic de oyle cok olmadigini bilmek ve hirpalanmadan yetisebilmek gerekiyor. Eger bu aralar kitap okuyamiyorsan, bosver okuma.. kendini ilahi tembelligin kollarina birak biraz. Ne istiyorsa canin onu yap. Betul sana ne oldu diyenlere “metaforfoz” de. Gazete oku, ya da onu bile okuma. Kitaplara bakip, sucluluk duyma. Oradalar, orada duracaklar simdilik.

Belki de ruhun su aralar hicbirsey kesfetmek istemiyor da, kesfettiklerini yerlerine yerlestirmek istiyordur.. Kimbilir....
Sevgiler
mehtap