ilk tren yolculugumu fas'ta gerceklestirmistim. elif'le tren'e binip 3 saat casablanca- marrakech yolculugu cok keyifli gecmisti. kaktusler agac gibi buyumusler, turistlerle bilgi paylasimi, elif'in annesinin yaptigi pogacalari yemek ve arada bi kabinlerde yuruyuse cikmak gibi faaliyetler surdurmustuk. gunduz olmasina ragmen huzurluydu. sigara icmek isteyenler minik katlanan camlardan disari ufluyorlardi. takatak takatak ses arada sirada bilincli duyuyorduk sonrada arka planda kaliyordu.
ikinci tren yolculugum dun gece istanbul- ankara fatih express'le oldu. bu yolculugu nilambara ve burcuyla paylasmis oldum. yine mart ayi. fas tren deneyimimde mart'ta olmusttu. ne ilginc. istanbul'u yeniden dolu dolu yasamistim- yillar sonra reiki masterimla gorustum, burcuyla taksim'de harika bir dondurmaci bulduk, yeni arkadaslarla sohbetler, deli gibi dans ettim, hint yemegi ellerimle yedim, vapura bindim, bir bucuk saatlik thai yoga masaj therapi sirasinda uyudum, haydarpasa tren istasyonun eski restoraninda su ictim... o restoranin duvarlari mozaikti ve yine fas'i hatirlatti. belki fas'a gitmem gerekiyor yakin zamanda. istedigin her seyi az bir vakitte yasamak boyleymis, yorulmamin sebebi buymus- cok bilgi akiyor, cok sey ogreniyorsun (mesela futbol manajer oyundan baska oyunlarda var ve izlemek baya eglenceli :), kudus'un ingilizcesi jerusalem, tunel denildiginde minik eski bir tramvay var ve acayip titriyor icindeyken, jetonu atip turnikeden gecemedigim zaman jeton geri dusuyor panik yapmak yook irem), ve de yardim istiyorsan yardim mutlaka gelir.
trendeyiz. herkes bavulunu yerlestiriyor. kizlarin ikea alis verisleri agir. koltuklar genis ama arkaya yaslanmakta pek faydasini goremiyorum. tek koltuklu yer meger bir bay yaniymis, hep beraber oturmak istediymiz icin tek koltuklunun sahibi gelinceye kadar bekledik ki anlasma yapalim (o bizim yere otursun biz de onun gibi bir anlasma). tatli bir adam geldi "problem yok" dedi, hep beraber ona reiki gonderdik :) gece boyunca acilip kapanan viczzt vizzct otomatik kapi sesi, kosan cocuklar, durdugu her yerde bagiran insanlar (kim olduklarini bilmiyorum), her goz acmada tren durmus ve cok bekliyoruz... gun dogudu manzaraya bakayim dedim siyah plastik torbalar ucusuyor, ne olmus bizim tatli manzaraya ya? yesillige bak irem dedim, torbalara konsantre olma, bu da gececek, takataktakatak gecti. zaman diye bir sey kalmamisti. harekette olan binlerce nesne vardi ve ne olursa olsun hareket etmeye devam edecekti. ben izleyebilirim ya da gozlerimi kapatirim.
ben izlemek istedim.
yolculuk baslamadan once burcu bana donup sunu demisti "tren yolculuklari enteresan oluyor, cesitli insanlarla tanisiyorsun". ben tren'de hic kimseyle tanismadim ama camdan disari bakarken kendimi gordum. benim evrenim sessiz ve sakindi.
ikinci tren yolculugum dun gece istanbul- ankara fatih express'le oldu. bu yolculugu nilambara ve burcuyla paylasmis oldum. yine mart ayi. fas tren deneyimimde mart'ta olmusttu. ne ilginc. istanbul'u yeniden dolu dolu yasamistim- yillar sonra reiki masterimla gorustum, burcuyla taksim'de harika bir dondurmaci bulduk, yeni arkadaslarla sohbetler, deli gibi dans ettim, hint yemegi ellerimle yedim, vapura bindim, bir bucuk saatlik thai yoga masaj therapi sirasinda uyudum, haydarpasa tren istasyonun eski restoraninda su ictim... o restoranin duvarlari mozaikti ve yine fas'i hatirlatti. belki fas'a gitmem gerekiyor yakin zamanda. istedigin her seyi az bir vakitte yasamak boyleymis, yorulmamin sebebi buymus- cok bilgi akiyor, cok sey ogreniyorsun (mesela futbol manajer oyundan baska oyunlarda var ve izlemek baya eglenceli :), kudus'un ingilizcesi jerusalem, tunel denildiginde minik eski bir tramvay var ve acayip titriyor icindeyken, jetonu atip turnikeden gecemedigim zaman jeton geri dusuyor panik yapmak yook irem), ve de yardim istiyorsan yardim mutlaka gelir.
trendeyiz. herkes bavulunu yerlestiriyor. kizlarin ikea alis verisleri agir. koltuklar genis ama arkaya yaslanmakta pek faydasini goremiyorum. tek koltuklu yer meger bir bay yaniymis, hep beraber oturmak istediymiz icin tek koltuklunun sahibi gelinceye kadar bekledik ki anlasma yapalim (o bizim yere otursun biz de onun gibi bir anlasma). tatli bir adam geldi "problem yok" dedi, hep beraber ona reiki gonderdik :) gece boyunca acilip kapanan viczzt vizzct otomatik kapi sesi, kosan cocuklar, durdugu her yerde bagiran insanlar (kim olduklarini bilmiyorum), her goz acmada tren durmus ve cok bekliyoruz... gun dogudu manzaraya bakayim dedim siyah plastik torbalar ucusuyor, ne olmus bizim tatli manzaraya ya? yesillige bak irem dedim, torbalara konsantre olma, bu da gececek, takataktakatak gecti. zaman diye bir sey kalmamisti. harekette olan binlerce nesne vardi ve ne olursa olsun hareket etmeye devam edecekti. ben izleyebilirim ya da gozlerimi kapatirim.
ben izlemek istedim.
yolculuk baslamadan once burcu bana donup sunu demisti "tren yolculuklari enteresan oluyor, cesitli insanlarla tanisiyorsun". ben tren'de hic kimseyle tanismadim ama camdan disari bakarken kendimi gordum. benim evrenim sessiz ve sakindi.
3 yorum:
iremcim
cok cici bir yazi olmus..alt satirlarda aslinda cok detay var..tabi bu detayları, bende seninle o yolculukta oldugum icin biliyorum..ve bu yuzden cok sansliyim..koca bir 4 hafta bitti..Ama hafizamizda binbir anıyla bitirdik kursumuzu.. detaylar-guldugumuz seyler-kizdigimiz seyler-keyif zamanlarimiz-ogrendiklerimiz hersey harikaydı. Sabah varmıs biri olarak belimdeki agriya ragmen bunu soyluyorum..ve nasıl bitecek bu 4 haftasonu dediğimiz şeyi, her detayıyla özleyeceğimi de adım gibi biliyorum..
İremciğim, yazını zevkle okudum, satır araların bana da çok keyif verdi. Şuanda ben de bu haftasonu yorgunluğu ile ofiste hem göz kapaklarıma mandal takmak ihtiyacındayım hem de hoş bir huzur içindeyim.
Çok yorulduk, çok şey deneyimledik, çok şey öğrendik, çok şey paylaştık ama iyi ki hepsini yaptık, yaşadık... Burcu'ya da sana da bu 4 haftasonu boyunca beni yalnız bırakmadığınız, paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Bu haftasonu odamda, yatağımda uyanacağım, kahvaltıda ailemle birlikte olacağım hayalinin keyfi ile birlikte şimdiden özlemeye başladım bile haftasonu telaşlarımızı, yoğunluğumuzu... Çok iyi bişey yaptık ve iyi ki yaptık... eminim bu ağır bedel hepimize çok büyük keyifler olarak geri dönecek...
yav kerkük'ün ingilizcesi kirkuk muş. haluk amcadan ogrendim :)
Yorum Gönder