KULAĞIMDAKİ MİSAFİR

işte yine kar yağdı bahçemize...
içimdeki “tik-tak” attı beni dışarıya
şubat tatilinde çocuklar kadar
çocuk ruhlu öğretmenler de kar yağsın istermiş meğer...
posta kutumuzun altına,
hiç karşılaşmadığım postacı için
havuç burunlu bir kardan adam yaptım.
belki artık faturadan başka şeyler de getirir çantasında...
kar mırıldanmaya başladı..
sen yazıyor musun mektup başkalarına,
neyi bekliyorsun allah aşkına?
fısıldadı... do minör
“Bugün, özellikle bugün dürüst ol.”
hık mık oldum bakındım sağa sola…
dedim ki heralde
kar kaçtı kulağıma….

silver da ıslanmış, saklanmış karlar altına..
sileceklerini dikmiştik dünden havaya,
parmak kaldırıyor gibi
sanki kalkacak tahtaya
başlayacak kar lastiklerini anlatmaya
o anlata dursun ben başladım yürümeye
beş yüz metre ilerideki büfemize
yeni çocukları oldu büfecimizin
belki de ilk karı yağdı bebeklerinin
o belki eve nasıl döneceğini düşünüyor
ben de doğalgaz almaya gitsem mi diye...
ne vardı kartlı sisteme geçecek derken iç sesim,
kar “Şşşşiitttt!” diyor söylenme, bak şurdaki kediye
kediden korkarım ölesiye
girmiş bir arabanın altına
ısındığını sanıyor orada
korkarım ben oysa...
ben onun belki 50 katı...
ama onun da ayak sayısı benimkinin iki katı
uzatma! Dedi kar
fısıldadı re minör…
“Bugün, özellikle bugün tüm canlılara iyi davran.”
bir yerden tanıdıktı bu laf ama…

rahatsız etmeden kediyi
yürümeye başladım gerisin geri
gelirkenki ayak izlerimi buldum
onların tam yanına basarak gittim
çocuklar gibi
belki de eve dönmek istemiyordum onun için..
belki de biri beni takip ederse şaşırsın dursun diye...
derken bir araba kornası
hoplattı yüreğimi
bu havada hızlıca gidiyordu
sanki ferrari
diyecekken ben yine kar konuşmaya başladı aniden
“Bugün, özellikle bugün öfkelenme”
su seferki “sol”den…

fessuphannallah bile demeden
çekildim yoldan kaygan kaldırıma
usulca
ya ezilseydim diye düşünsem mi düşünmesem mi derkeeeennn
dur dedim kar, konuşma!
“Bugün, özellikle bugün endişelenme.”
deyiverdik karla aynı anda
hoppalaaa…

kar bana bir ders vermişti
benim için bir başlangıç iken,
şimdi de kulağımdan girip
müzisyen olmuştu
sahi meşhur muydu?
benim duvarımda posteri yoktu
ama
kar da sevgi de aynı yerden gelmiyor muydu?
penceremden bakınca
ince ince mırıldanıyor yine bana…
şükrederim ki
kar içimde
bir hediye gibi saklanmakta….

ZEYNEP